Yoga (voor Nathalie en alle andere begeesterende yogateachers)

 Ik adem in, ik adem uit. Ik adem in en ik weet dat ik inadem. Ik adem uit en ik weet dat ik uitadem.

Op het ritme van mijn adem beweegt mijn lichaam. Het danst zich sierlijk of onhandig door verschillende eenvoudige of ingewikkelde houdingen die men asana’s noemt.

Ik adem luidruchtig want dat wekt mijn innerlijke energie op en dan ga ik lekker zweten. Ik stel me voor dat ik een goedaardige Darth Vader ben. Of een briesje over de oceaan. Het hangt er maar vanaf met welk oor je luistert. Ik glimlach om en met mezelf. 

Ik trek mijn navel naar boven en naar binnen, ik recht mijn rug, laat de schouders zakken, breng mijn schouderbladen samen en reik met mijn kruin naar de hemel. Ik sluit mijn ogen. Ik voel mijn voetzolen in de grond zakken. Zwaartekracht én lichtheid spelen beiden hun actieve rol.

Mijn lichaam is mijn tempel. De adem is mijn anker. 

Elke adem is een nieuw begin. Een begin van een verse start vol hoop maar zonder hunkering. Een begin van een reis naar binnen maar evenzeer het begin van een avontuur de wijde wereld in.

Elke adem is een druk op de resetknop. Elke adem is één januari. Opnieuw. En opnieuw.

Ik stretch en ik voel. Ik adem in en maak ruimte. Ik adem uit en ontspan diep.

Ik sta op één been. Op goede dagen voelt mijn been als een sterke boomstronk die met zijn wortels stevig is verankerd in de grond. Elke storm kan hij aan. Op minder goede dagen voelt mijn been als een trillend rietje dat zich al snel laat omblazen door de kleinste bries. Niet kwaad worden! Nooit kwaad worden. Geduld.

Soms blijf ik minutenlang in één houding en voel ik me geborgen bij mezelf. Ik adem liefde in – ben ik het niet waard, misschien? – en adem liefde uit. Voor jou, voor hem, voor haar, voor hen. De liefdesadem die we allen zo broodnodig hebben. 

Soms daag ik mijn lichaam en geest uit. Soms ben ik net heel teder voor mezelf. Het perfecte evenwicht van wat het leven zou moeten zijn. Sterk én zacht. In stilte én in beweging. Aanvaardend én ambitieus. Realistisch én dromend. Rustend én energiek. Altijd liefdevol bemoedigend, nooit bestraffend streng. Yin en Yang. 

Net in het loslaten van de drang naar zelfverbetering en in het aanvaarden van jezelf met al je beperkingen, schuilen de mooiste groeikansen. Net wanneer je stopt met jezelf strakke doelen op te leggen, voel je dat je bewuster wordt. Fysiek en mentaal.

Mijn lichaam is mijn tempel. De adem is mijn anker.

Elke adem is een nieuw begin. Een begin van een verse start vol hoop maar zonder hunkering. Een begin van een reis naar binnen maar evenzeer een avontuur de wijde wereld in.

Elke adem is een druk op de resetknop. Elke adem is één januari. Opnieuw. En opnieuw.