Viooltje

Twee jaar geleden

Koos een vrouw heel zorgvuldig een prachtig setje viooltjes

Ze gaf het vruchtbare potgrond, een grote aarden pot, een zonnig terras en heel veel liefde

Ze weet nog goed hoe ze van haar paars-en-gele pareltjes genoot

De kleine viooltjes gaven speciaal voor haar het allerbeste van zichzelf

In ruil voor een warme babbel en een frisse straal water

De liefde van de vrouw was onmiskenbaar en dus zeer aanstekelijk

De viooltjes leefden vrolijk, vurig en vrank

Tot het einde van die warme zomer

 

Eén viooltje, nog vranker en vrolijker dan de anderen

Had geen zin om tot in de eeuwigheid in pot en potgrond te verblijven

Of om vervangen te worden door een andere eenjarige bloem

Die de aandacht van de vrouw ook zou veroveren

Want zij had een groot hart voor tere en kleurrijke wezentjes

Dus gaven ook andere bloemen speciaal voor haar het allerbeste van zichzelf

Nieuwe kleuren zoals oranje en roze tooiden de volgende zomer haar zuidelijk terras

Maar ook het viooltje leefde vrolijk, vurig en vrank

Tot het einde van die tweede zomer

 

In het groene gras had het verstandige viooltje zich verstopt

Tussen de paardenbloemen en de madeliefjes, bijzonder aangenaam gezelschap

Het plantte er zich lustig voort tijdens de derde zomer

En de vrouw denkt met een grote glimlach: wat heb je meer dan gelijk

Ik geniet nu nog veel meer van jou dan van eender welke bloem in een pot

En ik hoop vurig dat elk kleurig leven dat mijn hart verblijdt

Door speciaal voor mij het allerbeste van zichzelf te geven

Ooit een wilde vlucht kiest naar de avontuurlijke weide en het zachte gras

Zoals het viooltje, zo vrolijk, zo vurig, zo vrank

 

En zo vrij – tot het einde der tijden