Op de fiets

Daar gaan ze

Op de fiets langs de kust van Cadiz

Na een verkwikkend ontbijt

Onder eeuwenoude en wijze bomen

Begeleid door een fluitconcert 

Van dikke duiven en luidruchtige parkieten

Nog een beetje slaperig

Na een onrustige nacht 

In de feestelijke en luidruchtige stad

Die niet lijkt te kunnen slapen

(en zij dus ook niet zo goed)

Daar gaan ze

Op de fiets langs de kust van Cadiz

Langs okerkleurige stranden 

En een diepgroene of donkerblauwe zee

Naargelang het uur waarop je kijkt

Onder een zuivere hemel

Met hier en daar een witte penseelstreep

Getrokken door een dichterlijke schilder

Met de wilde haren in de zotte wind

De dappere benen rondwentelend

Het blije gelaat naar de zon getild

Daar gaan ze

Op de fiets langs de kust van Cadiz

Zij meestal enkele meters achter hem

Hij het pad zelfzeker effenend

Soms stopt hij voor een foto

Dan neemt zij stiekem een foto van hem

Ze denkt: het is niet moeilijk 

Om al fietsend door Cadiz

Volledig in het Hier en Nu te vertoeven

Met niets anders in gedachten

Dan deze kleuren, smaken en geluiden

Daar gaan ze

Op de fiets langs de kust van Cadiz

De fietstocht zal eindigen 

Maar de felle kleuren van de zeilen

Van de water- en luchtacrobaten 

In en meters boven de glitterzee

De zoute en zilte smaak

Van de sardientjes gemengd met wat zand

Dat speels tussen haar tanden knispert

De gulle schaterlach en knuffels

Van ietwat dronken Spaanse vrienden

... 

Al dat Hier en Nu

Neemt ze mee in haar bagage

Op de trein naar het volgende avontuur 

(want neen, naar huis komen ze nog niet)