Wie ben ik?

 Wie ben ik? Wie ben jij? Wie is hij? En zij? Wij en jullie en zij daar? 

Ik voel -terwijl ik hier zit te schrijven- het gewicht van mijn billen die drukken in het kussen waarop ik zit. 

Zwaartekracht. 

Ik voel -altijd als ik er op wil letten- de tintelingen door mijn tenen en voetzolen trekken. 

Energie. 

Ik voel -meest betrouwbare van alle lichamelijke sensaties- mijn buik die opzwelt en weer inkrimpt op het ritme van mijn adem. 

Levenslijn. 

Ik voel -vandaag zo knus in huis- de temperatuur mijn ganse lichaam strelen als een donzen dekentje. 

Warmte. 

Ik voel -en dat is wel een zeldzaamheid om van te genieten- een welgekomen pauze in mijn gedachtenstroom. 

Aanwezigheid. 

Ik voel -je moet dat ook eens proberen- mijn mondhoeken naar boven trekken in de bewuste glimlach van de Boeddha. 

Mededogen. 

Ik voel -dit is het mooiste maar minst makkelijk uit te leggen gevoel- alle ruimte om me heen, die reikt tot aan de sterren en de oneindigheid. 

Vrijheid. 

Ik weet zeker dat ook jij al dit voelen kan. Wedden?

De zwaartekracht om te gronden, de energie om dromen werkelijkheid te laten worden, de levenslijn om je dankbaar te weten voor elk alledaags geluk, de warmte om te koesteren en lief te hebben, de aanwezigheid om je in het hier en nu te houden, het mededogen als ultieme vredeswens aan jezelf en ieder ander mens, de vrijheid om jij of ik of hij of zij te zijn. 

Wie ben ik? Wie ben jij? Wie is hij? En zij? Wij en jullie en zij daar?