Intens

 

Het is een willekeurige, vredige namiddag in Nicaragua. 

Ik zit in een barretje op een zwart strand in Nicaragua. De feestmuziek staat te luid - zoals zo vaak in Centraal-Amerika. 

De Stille Oceaan is ook helemaal niet stil maar hevig bruisend. 

Jij bent een piepklein stipje in de sprankelende zee waar ik naar tuur - met halfgesloten ogen tegen het genadeloze zonlicht.

Steeds opnieuw zoek jij de juiste golf, opvallend geduldig maar met een onverzetbare vastberadenheid. 

Soms ben ik je even kwijt wanneer je kopje onder gaat. Dan speur ik -licht ongerust- tot je weer verschijnt. 

Gelukkig voor mij ben je tussen de andere surfers -jonge Nicaraguanen die de koppige golven al jaren makkelijk bedwingen- meteen te herkennen aan je felgekleurde en vrolijke roodgeelgroene Jamaica-surfplank. 

Keer op keer zwem je van me weg...om al buitelend of rechtop surfend  terug te keren. In het eerste geval draai je zonder morren weer om, een nieuwe kans tegemoet. In het tweede geval doe je net hetzelfde maar niet vooraleer glunderend een zegegebaar te hebben gemaakt. 

Typisch jij, bedenk ik mijmerend. 

Jou zien leren surfen weerspiegelt perfect hoe jij bent. 

Het leven leef jij als een boeiend spel, als een sport die veel oefening en herhaling vergt, als een prachtig, sterke golf die enkel met engelengeduld en positieve volharding te bedwingen valt. 

Niet omdat het moet en met gespannen verbetenheid...maar omdat het mag en met intens genot!