Nu

 

Een toiletstop in de jungle voor haar.

Wanneer ze terugkomt, ziet ze hem zitten.

Vol verwondering naar groene reuzen starend.

Met genot naar al het zingend leven luisterend dat in die reuzen woont. 

Zich benieuwd afvragend wat er allemaal schuilgaat achter het dichtbegroeide bladerengordijn. 

De wereld is onmetelijk groot en druk bevolkt met ontelbaar veel soorten. 

Hij is nergens en nooit alleen. 

Zij legt het moment vast om nooit te vergeten 

hoe klein en van weinig tel wij persoonlijk zijn.

Een toiletstop aan de strandcamping voor hem.

Wanneer hij terugkomt, ziet hij haar staan.

Vol verwondering naar vele tinten blauw en wit starend.

Met genot naar de vervaarlijk bruisende golven luisterend.

Zich benieuwd afvragend wat er allemaal schuil gaat in het diepe water. 

De wereld is onmetelijk groot en druk bevolkt met ontelbaar veel soorten. 

Zij is nergens en nooit alleen. 

Hij legt het moment vast om nooit te vergeten

hoe klein en van weinig tel wij persoonlijk zijn.

Het individueel bestaan is flinterdun (met dank aan Tom Hannes voor de woordkeuze).

Maar allen en alles zijn we verbonden in een mysterieuze maar niet per se goddelijke harmonie en chaos (ja, allebei). 

Het is moeilijk te omschrijven, dit broze en kostbare leven. 

We kunnen het maar best intens (be)leven. 

Nu.